Massai Markt, zwemmen&hamburgers, hobbel de bobbel
Door: Chantal Monster
Blijf op de hoogte en volg Chantal
09 Februari 2014 | Tanzania, Arusha
Vrijdag na een relaxte ochtend door te hebben gebracht in het huisje zijn we na de lunch per taxi vertrokken naar Massai market. Massai market staat bekend om de vele handgemaakte houten voorwerpen, van bot gemaakte voorwerpen, tassen, kanga's, kralenarmbandjes en schilderijen. Natuurlijk willen wij dames daar wel heen. Onze heenrit begon al goed. Van de ene kant van Arusha naar de andere kant kost zo'n 6000 shilling per taxi. De onze vroeg 10000. We hebben het hem maar met een scheef gezicht gegeven.
Eenmaal op de markt zagen we de vele kraampjes (huisjes) met spulletjes en prullaria. We liepen de eerste winkel in en zagen daar tassen en kanga's. Maar zo Nederlands als dat wij zijn liepen wij natuurlijk met het zelfde gemak de winkel weer uit om de volgende winkel in te gaan.
Vrouwen zitten voor de winkels armbandjes te rijgen op een kleedje en vragen je iets te kopen om hun te supporten. (Hoe graag ik ook wil supporten, als je er 1 support moet je ze allemaal supporten en laten we wel wezen alle kraampjes krijgen 1000 shilling dan ben ik 50000 shilling armer). Dus winkel in en winkel uit.
En ik kan jullie zeggen, er staan echt hele mooie handgemaakte dingen. Mooie houten schalen, beelden van giraffen, olifanten, vruchtbaarheids beeldjes van massai mensen, schilder doeken met exotische kleuren en dan heb ik nog niet eens gesproken over de vele kanga doeken en de slippers met kraaltjes gemaakt van autoband.
Aangezien alle winkeltjes hetzelfde hebben waren we na 5 winkeltjes de boel al beu. Echter bij het 7e of 8e winkeltje zagen we mooie grote houtenschalen. We waren alle drie verkocht. Ieder van ons wilde zo'n schaal voor haar uitset. (sorry mam, ik hoop dat tegen de tijd dat ik terug kom de zolder klaar is want ik ben bang dat er wat meer bij komt). We vroegen om de prijs van die schaal, we wilde er 3 kopen dus hij vroeg 45.000 shilling per schaal. Ik heb hem verteld knettergek te zijn en legde mijn schaal al zo goed als terug. Okay, zei hij 40.000. We hebben gezegd 20.000 shilling per schaal. Hij wilde meer. Zodra we aanstalte maakte om weg te gaan kregen we onze schalen voor 20.000 shilling pp mee. Een mooie houten schaal met de mooie kleuren en nerven van het hout erin.
Eenmaal bij de volgende kwam het standaard zinnetje dat ze allemaal geven "Karibu, you are welcome to look!". Jammer genoeg wil je niet alle winkeltjes meer in als je al 8 keer hetzelfde hebt gezien. Dus we zijn er door heen gejaagd op onze manier.
Ik ben terug gegaan naar 1 van de eerste winkeltjes om een tas te kopen (vervangend aan de handtas die ik nu heb want daar past weinig in). Een tas met verschillende kleuren gemaakt van lapjes kanga. Terug naar huis probeerde de taxi ons weer op te lichten. Hij vroeg: "wat wil je betalen." Dus gaf ik hem de normale 6000 shilling waar hij het dus niet mee eens was. Ondanks dat zijn we uit gestapt en naar binnen gelopen.
Zaterdag was een heerlijke dag. Na de lunch zijn we naar Shoprite gegaan om daar onze vriend Chris uit Idaho en Max uit Zweden op te wachten. Chris woont bij een grote lodge en mag daar komen zwemmen. Ik kan jullie vertellen dat wanneer je 2 weken in 30-40 graden zit en nog geen een keer een duik hebt kunnen nemen je daar echt naar snakt!
Dus nam Chris ons mee naar het zwembad, puur water geen chloor en het was zo heerlijk verfrissend. Helemaal omdat de lounge stoelen erbij gewoon heerlijk lagen.
We hebben daar heerlijk genoten. (Tevens heb ik een soort van besloten dat dat de plek is voor mijn ouders wanneer die hier zijn, dan kan ik altijd zwemmen daarnaast is de eigenaar Nederlands en dat is wel makkelijk.)
Na het zwemmen zijn we terug gelopen 500m verder op naar het huisje van Chris (een vollunteer die gehandicapte kinderen helpt met sporten). Daar hebben we op zijn Amerikaans hamburgers gemaakt met frietjes. Meloen, ananas, tomaat en avocado voor erbij. Om onszelf vervolgens te vermaken met een potje kaarten. En wat hebben we gelachen!! Het was een grote bende!!
Zondag zijn we naar de kerk geweest. Dr. Kway nam ons mee naar de Engelse mis. Helemaal prima ik sta overal voor open. Maar dit was het niet voor mij. Liedjes werden continu herhaald (alle 8 coupletten), het was chaotisch, ik verstond er niets van, ik snapt er niets van en het koor zong vals. Ach, ik ben mee geweest.
Volgende week wil hij ons naar Swahili mis meenemen. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Waarschijnlijk kom ik dan niet meer bij van de rare en vreemde woorden, maar ik zal het zeker proberen. Na de kerk nam Dr. Kway ons mee naar een kanga winkel omdat wij hadden aangegeven kanga's te willen kopen om een Afrikaanse jurk te laten maken. Jammer genoeg was hij dicht.
Zoals elke Tanzaniaan laat de dokter graag zien wat van hem is dus stapte we terug in zijn auto (het delfts blauwe molentje dat we gegeven hebben stond op zijn dashboard) en reden we naar zijn akker waar zijn melkboer werkt aan een huis dat voor zover ik begrepen heb de dokter bekostigd.
We reden van de grote weg af een straatje in. In het begin ging het nog, maar later kwamen er over stenen op de weg te liggen. Samen met Marlies zat ik achterin. Gelukkig had ik genoeg ruimte tussen het dak en mijn hoofd want het was behoorlijk pijnlijk geweest als het wat minder was geweest. We hobbelde, bobbelde en schommelde alle kanten uit. Reden door grote plassen en over grote rotsen. Ik vroeg me af in hoeverre de dokter het allemaal kon zien aangezien hij echt maar net boven het dashboard uit kwam. De man is denk ik 1.65 meter en reed in een grote pick up. Over kleine smalle bruggetjes, weggetjes waar we maar net in konden en dat zonder gordel achterin. Ik werd er gewoon melig van. Nadat hij zijn 3 koeien, 4 varkens en zijn bananen/bonen/aardappel plantage had laten zien moesten we het eerste stuk achteruit over het smalle pad met stenen putten en een super smal bruggetje om vervolgens vooruit dat schommelende, hobbelende, bobbelende pad weer terug uit te rijden.
Gelukkig stond bij thuiskomst het eten lekker klaar. Bananensoep!!! HMMMMMMMM......
Morgen beginnen de 3 nachtdiensten weer en komen er misschien weer bevallings verhalen. Volgend weekend op zaterdag is het het plan om naar Arusha nationaal park te gaan voor een safari!!
Eenmaal op de markt zagen we de vele kraampjes (huisjes) met spulletjes en prullaria. We liepen de eerste winkel in en zagen daar tassen en kanga's. Maar zo Nederlands als dat wij zijn liepen wij natuurlijk met het zelfde gemak de winkel weer uit om de volgende winkel in te gaan.
Vrouwen zitten voor de winkels armbandjes te rijgen op een kleedje en vragen je iets te kopen om hun te supporten. (Hoe graag ik ook wil supporten, als je er 1 support moet je ze allemaal supporten en laten we wel wezen alle kraampjes krijgen 1000 shilling dan ben ik 50000 shilling armer). Dus winkel in en winkel uit.
En ik kan jullie zeggen, er staan echt hele mooie handgemaakte dingen. Mooie houten schalen, beelden van giraffen, olifanten, vruchtbaarheids beeldjes van massai mensen, schilder doeken met exotische kleuren en dan heb ik nog niet eens gesproken over de vele kanga doeken en de slippers met kraaltjes gemaakt van autoband.
Aangezien alle winkeltjes hetzelfde hebben waren we na 5 winkeltjes de boel al beu. Echter bij het 7e of 8e winkeltje zagen we mooie grote houtenschalen. We waren alle drie verkocht. Ieder van ons wilde zo'n schaal voor haar uitset. (sorry mam, ik hoop dat tegen de tijd dat ik terug kom de zolder klaar is want ik ben bang dat er wat meer bij komt). We vroegen om de prijs van die schaal, we wilde er 3 kopen dus hij vroeg 45.000 shilling per schaal. Ik heb hem verteld knettergek te zijn en legde mijn schaal al zo goed als terug. Okay, zei hij 40.000. We hebben gezegd 20.000 shilling per schaal. Hij wilde meer. Zodra we aanstalte maakte om weg te gaan kregen we onze schalen voor 20.000 shilling pp mee. Een mooie houten schaal met de mooie kleuren en nerven van het hout erin.
Eenmaal bij de volgende kwam het standaard zinnetje dat ze allemaal geven "Karibu, you are welcome to look!". Jammer genoeg wil je niet alle winkeltjes meer in als je al 8 keer hetzelfde hebt gezien. Dus we zijn er door heen gejaagd op onze manier.
Ik ben terug gegaan naar 1 van de eerste winkeltjes om een tas te kopen (vervangend aan de handtas die ik nu heb want daar past weinig in). Een tas met verschillende kleuren gemaakt van lapjes kanga. Terug naar huis probeerde de taxi ons weer op te lichten. Hij vroeg: "wat wil je betalen." Dus gaf ik hem de normale 6000 shilling waar hij het dus niet mee eens was. Ondanks dat zijn we uit gestapt en naar binnen gelopen.
Zaterdag was een heerlijke dag. Na de lunch zijn we naar Shoprite gegaan om daar onze vriend Chris uit Idaho en Max uit Zweden op te wachten. Chris woont bij een grote lodge en mag daar komen zwemmen. Ik kan jullie vertellen dat wanneer je 2 weken in 30-40 graden zit en nog geen een keer een duik hebt kunnen nemen je daar echt naar snakt!
Dus nam Chris ons mee naar het zwembad, puur water geen chloor en het was zo heerlijk verfrissend. Helemaal omdat de lounge stoelen erbij gewoon heerlijk lagen.
We hebben daar heerlijk genoten. (Tevens heb ik een soort van besloten dat dat de plek is voor mijn ouders wanneer die hier zijn, dan kan ik altijd zwemmen daarnaast is de eigenaar Nederlands en dat is wel makkelijk.)
Na het zwemmen zijn we terug gelopen 500m verder op naar het huisje van Chris (een vollunteer die gehandicapte kinderen helpt met sporten). Daar hebben we op zijn Amerikaans hamburgers gemaakt met frietjes. Meloen, ananas, tomaat en avocado voor erbij. Om onszelf vervolgens te vermaken met een potje kaarten. En wat hebben we gelachen!! Het was een grote bende!!
Zondag zijn we naar de kerk geweest. Dr. Kway nam ons mee naar de Engelse mis. Helemaal prima ik sta overal voor open. Maar dit was het niet voor mij. Liedjes werden continu herhaald (alle 8 coupletten), het was chaotisch, ik verstond er niets van, ik snapt er niets van en het koor zong vals. Ach, ik ben mee geweest.
Volgende week wil hij ons naar Swahili mis meenemen. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Waarschijnlijk kom ik dan niet meer bij van de rare en vreemde woorden, maar ik zal het zeker proberen. Na de kerk nam Dr. Kway ons mee naar een kanga winkel omdat wij hadden aangegeven kanga's te willen kopen om een Afrikaanse jurk te laten maken. Jammer genoeg was hij dicht.
Zoals elke Tanzaniaan laat de dokter graag zien wat van hem is dus stapte we terug in zijn auto (het delfts blauwe molentje dat we gegeven hebben stond op zijn dashboard) en reden we naar zijn akker waar zijn melkboer werkt aan een huis dat voor zover ik begrepen heb de dokter bekostigd.
We reden van de grote weg af een straatje in. In het begin ging het nog, maar later kwamen er over stenen op de weg te liggen. Samen met Marlies zat ik achterin. Gelukkig had ik genoeg ruimte tussen het dak en mijn hoofd want het was behoorlijk pijnlijk geweest als het wat minder was geweest. We hobbelde, bobbelde en schommelde alle kanten uit. Reden door grote plassen en over grote rotsen. Ik vroeg me af in hoeverre de dokter het allemaal kon zien aangezien hij echt maar net boven het dashboard uit kwam. De man is denk ik 1.65 meter en reed in een grote pick up. Over kleine smalle bruggetjes, weggetjes waar we maar net in konden en dat zonder gordel achterin. Ik werd er gewoon melig van. Nadat hij zijn 3 koeien, 4 varkens en zijn bananen/bonen/aardappel plantage had laten zien moesten we het eerste stuk achteruit over het smalle pad met stenen putten en een super smal bruggetje om vervolgens vooruit dat schommelende, hobbelende, bobbelende pad weer terug uit te rijden.
Gelukkig stond bij thuiskomst het eten lekker klaar. Bananensoep!!! HMMMMMMMM......
Morgen beginnen de 3 nachtdiensten weer en komen er misschien weer bevallings verhalen. Volgend weekend op zaterdag is het het plan om naar Arusha nationaal park te gaan voor een safari!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
